Dunster Castle

Vandaag is weer een reisdag. Het weer is redelijk goed. Het is wat bewolkt en frisjes maar wel de hele dag droog gelukkig.We dienen vandaag door te reizen naar onze tweede bestemming in Perranporth. Het tweede verblijfadres is Perran Sands Haven camping. (zie links hiernaast voor meer informatie.)

We besluiten de toeristische route te nemen langs de kust met een tussenstop bij Dunster. Daar ligt volgens de informatie die we hebben een prachtig kasteel wat je kan bezoeken, met een deels nog middeleeuws dorpje erbij. Aangezien het ruim 250 km reizen is vandaag en we tijd genoeg hebben om dit te doen, lijkt het ons leuk om een stop te maken en daarna via het National Park van Exmoor de toeristische route te pakken i.p.v. de snelweg (waarom zou je haasten als er zoveel moois te zien is ?)

Zo gezegd zo gedaan en we zijn al vlot bij Dunster om het kasteel te bezoeken. We besluiten om lid te worden voor een jaar van de National Trust (familielidmaatschap). Op die manier kunnen we nog meer dingen verder kosteloos bezoeken omdat het lidmaatschap als een soort van abonnement werkt en je verder vrij toegang hebt tot allerlei gebouwen, tuinen, monumenten, natuurgebiedenen vrij parkeren op diverse toeristische plaatsen. Het kost wel wat maar daarna levert het je wel op als je veel dingen bezoekt zoals wij graag doen. Stonehenge zit er ook bij.

Het kasteel ligt op een heuveltop en dat is gelijk weer even flink stappen. Het is een prachtig gerestaureerd kasteel met een enorm landgoed er om heen. Het heeft aan de voet nog middeleeuwse huisjes en ligt pal aan het dorpje Dunster. Ik maak veel foto's van het interieur want hier mag dat. Vaak mag dit niet omdat meubels en kunststukken van particulieren zijn en die willen niet dat het gefotografeerd wordt.

Het verbaast me dat in elke kamer een supoost staat. Allemaal oudere mensen die je graag iets uitleggen over de kamer en tegelijkertijd alles een beetje in de gaten houden. Ik vraag me af of ze dit vrijwillig doen of dat ze er voor betaald krijgen. De werkeloosheid in Engeland is groot, weet ik.

Ik maak een foto van een trappenhuis en die geeft een vreemde overbelichte plek.Het lijkt op een raammeer maar ik vind het een hele rare overbelichting zo in het trappenhuis. Ik had de flitser uitgezet want ik mocht niet met flitser fotograferen. Dus die is het niet. Later lees ik dat er in Dunster Castle regelmatig geestverschijningen worden waargenomen. Ik vraag me af wat die witte vlek is op mijn trapfoto hahaha

Het kasteel en de tuinen er om heen zijn leuk om te verkennen. Je kan dit op eigen gelegenheid doen en op eigen tempo. Er is veel te zien en te beleven. De kinderen kregen een puzzeltocht mee die met name Kars vol overgave heeft zitten maken.

We hebben gelijk een bezoek gebracht aan het dorpje. Daar hebben we een echte Engelse lunch genuttigd. Dat was heerlijk. Met gevulde buikjes slenteren we nog wat door het dorpje heen.

We snuffelen wat door de souvenirsshops voordat we terug naar de auto gaan om onze reis te vervolgen.

Helaas stelde Michel, onze Truus niet helemaal goed in en hebben we een flinke omweg gemaakt door Exmoor National Park. Leuk natuurlijk om al die dorpjes en bossen te zien maar het heeft onze reis aanzienlijk vertraagd.

De auto begint ook wat akelig te piepen af en toe vanwege het vele bochtenwerk. De homokineet van het rechter voorwiel is niet helemaal goed maar de garage zei dat ie nog best even door kon. Ik vertrouw het niet helemaal want ik hoor telkens een rare piep. De auto is zwaar beladen en moet flink aan de bak met die heuvels en de vele bochten. Hellingen van 17 en 12% komen regelmatig voor. De motor doet het prima maar ik ben toch heel opgelucht als we uiteindelijk rond half zes 's avonds in Perran Sands aankomen.. Nu maar hopen dat de auto het goed blijft doen !

Cheddar Gorge

Vandaag gaan we er een dag op uit voordat we morgen alweer doorreizen naar onze volgende bestemming in Zuid West Engeland. Het weer is gelukkig een stukje beter geworden. Zonnig met wat wolkjes, wel wat frisjes maar verder ziet het er goed uit vandaag.

Na het regenweer van gisteren is er in deze regio het meest gevallen. (Hebben wij weer). In Exeter hier niet zo ver vandaan hebben ze overstromingen (flooding) en zijn er stukken weg ingezakt en stukken land weggespoeld. Het is echt erg hier er aan toe. Het weer van gisteren laat letterlijk zijn sporen na. We besluiten dan ook niet om de wandeltocht door de Gorge te maken want het zal er drassig, nat en misschien zelfs wel gevaarlijk zijn. We nemen de bustour en laten ons alles uitleggen en aanwijzen waarna we te voet door het dorp terug lopen.

Cheddar is bekend van de Cheddar kaas. Deze smaakt een beetje zoals onze Hollandse kaas en ziet er net zo geel uit. Ik vind de Cheddar kaas wat flauw van smaak en geef daarom toch de voorkeur naar onze eigen kaas. De Cheddar Gorge is de plaats waar de Cheddar kaas gemaakt wordt maar toch is het dorp 'beroemder' door de Gorge dan de kaas, hier in Engeland.

De Gorge is een kloof met steile rotspartijen en een slingerende weg er doorheen waar je met de auto door kan rijden. Het is een kleine gorge en niet te vergelijken met de Franse Georges of Oostenrijkse Klammen die veel groter zijn en waar vaak een rivier doorheen dendert. Deze gorge is een droge kloof zonder water. De rotspartijen zijn mooi en er zijn grotten in te vinden. Helaas was de grote grot dicht door het vele regenwater wat gisteren was gevallen. De kleine grot voor de kids met het Magic Crystal was wel open en die hebben we dan maar bekeken. Was wel spannend met live acts.We schrokken ons rot op enig moment hahaha, verder was het wel wat kinderachtig maar leuk gemaakt.

We hebben de hele dag ons verder prima vermaakt met wandelen door het dorpje, het bekijken van het prehistorisch museum, de grot en het rijden door het prachtige zonnige Engelse landschap.

Opvallend is wel dat ze hier constant hoge wegkanten hebben (door heggen en hoog onkruid), hierdoor zie je niet zoveel van het achterliggend landschap. Dat is wel typisch Engels. Het lijkt hier veel op de Belgische Ardennen en de Duitse Eifel qua landschappen. Veel akkerbouw, bos, dorpjes en heuvels.

Luieren in Burnham

Vandaag wordt het heel slecht weer. Ze hadden 20 mm regen voorspeld en die is zeker gevallen. 's Nachts begon het weer flink te regenen en dat hield pas tegen de avond op. Met bakken kwam het uit de lucht en het was echt geen weer om naar buiten te gaan. We hebben deze dag besteedt met het uitrusten van de reisdagen. Lezen in boeken en tijdschriften, bij slapen, de kinderen zaten te puzzelen of te knutselen en tegen de middag zijn we naar wat activiteiten gaan kijken en hebben de kids met Michel gezwommen in het binnen zwembad.

Er waren kinderactiviteiten en Kars heeft ze aangepakt om zijn jongleer kwaliteiten te verfijnen. Maaike deed later ook mee ondanks dat ze er eigenlijk te oud voor was maar ze had het er wel naar haar zin mee.

De kinderen hebben vakantiegeld gekregen en de gokkasten zijn erg in trek. Het is moeilijk te weerstaan die amusementshal. You win some, you loose much.

's Avonds het dorpje verder verkent en wat winkeltjes bezocht. Ze hebben hier veel leuke winkeltjes met souvenirs, kleding, schoenen en zo'n Poundwinkel waar alles een 1 pond kost. We halen wat leuke spulletjes (make up, speelgoed, tekenspullen, souvenirs) en we brengen de avond bij de lounge op de camping door. Daar is een optreden van Stravos Flatley met zijn zoon. Toevallig kennen we die al van Youtube ! De filmpjes van Brittain got Talent staan op Youtube en we kijken ze vaak want er zitten hele leuke bij en deze is wel een van de favorieten. Het was dan ook heel leuk om het nu in het echt te zien !

http://www.youtube.com/watch?v=_Tu0PAbW75A

Tijdens zijn optreden sprak Stavros: what began as a joke is now for three years on a rowour living. Zijn zoon was inmiddels al een flinke kerel geworden (2009 was het optreden op tv). Ze deden meerdere acts waaronder die van de Brittain got Talents optredensen de Blues Brothers. Het was erg leuk om naar te kijken zo live.

Aankomst Harwich

Zoals gezegd was het vroeg uit de veren en toen we wakker werden van het Don't worry Be happy melodietje en de mededeling dat we binnen een uur van boord zouden gaan, was het toch wel spannend allemaal. We moeten zo links gaan rijden !

Het slapen op een schip is wennen. De zee was heel kalm, dus dat was wel fijn en we hadden geen last van zeeziekte ofzo. Ik had wel tabletjes meegenomen maar die hadden we niet nodig. We gingen expres laat slapen en de klok moest een uur terug. Engeland kent een tijdverschil met Nederland. We hadden niet echt heel veel geslapen. De spanning van de reis, het op vakantie gaan en het slapen in vrij kleine bedjes met slappe kussens is niet wat we gewend zijn. Het schip trilde regelmatig en dat maakte dat ik telkens het gevoel had alsof er een aardbeving bezig was want het leek erg op het trillen van de grond toen in Kos vorig jaar. Dat was een rare gewaarwording en maakte dat ik onnodig alert bleef.

Toen ik dan eindelijk in slaap gevallen was, werd ik weerwakker van een SMSje dat ik in de UK zat en dat het me 55 cent per minuutgaat kosten als ik wil bellen. Volgend keer maar even uitzetten want daar zat ik om half vier 's nachts echt niet op te wachten als je eindelijk slaapt.

Als ik dan weer wakker word van het wekbericht dat via een luidspreker in de hut binnen komt, spiek ik gauw even via het rolgordijn naar buiten. Hee.. we zijn er al. Het schip is al aangemeerd. Niets van gemerkt dan wat trillen af en toe. Buiten zie ik een troosteloze spoorzone met wat treinverkeer en ik zie de vrachtwagens van boord gaan. Over een drie kwartier moeten we zelf van boord dus dat wordt opschieten. Het miezert en het is grijs, grauw weer. De weersvoorspelling was niet goed vandaag en morgen wordt het nog erger met een voorspelling van 20 mm regen.. pffff

We kleden ons gestaag aan en hebben nog net tijd voor een bak koffie voordat we naar beneden gaan naar de autodekken om startklaar te zitten. Als eenmaal de klep (the ramp)opengaat, gaat het razendsnel en de auto's rijden vlot van boord richting douane. We laten onze paspoorten zien en al gauw staan we echt op Engelse bodem.

Ik rijd en hou gelijk netjes links aan en doe dat met wat zweet in mijn handen en maan de kinderen tot stilte want ik moet me hier echt concentreren. De regen maakt het niet makkelijker er op en het stikt hier van de rotondes. Whaaaaahh

Dan draaien we het eerste beste parkeerterrein op want we moeten de koplampstickers nog er op plakken. Onze koplampen zijn naar rechts gericht en dat verblindt hier de Engelsen die je rechts tegemoet komen rijden. Stickers zijn verplicht. Omdat ze hier duur zijn hadden we ze al via de ANWB besteld. Michel plakt ze via de instructie op de lampen en installeert de dvd speler voor de kids zodat ze rustig zijn. Dat was niet zo slim bleek achteraf. De navigatie stond aan, de koplampen moesten aan zodat de stickers door de warmte goed zouden hechten (ondanks het natte weer), de dvd speler en schermen begon te spelen, de radio stond aan en toen we helemaal klaar en gesetteld waren, toen startte de auto niet meer. De accu was prompt leeggetrokken !!

O wat stom van ons. We hadden de motor moeten laten draaien en niet alles tegelijk aan moeten zetten. Nu staan we hier al gelijk met een auto die niet meer rijdt op een parkeerplaats bij een tankstation en supermarkt waar om 8 uur 's ochtends nog nauwelijks volk is. Michel en de kinderen proberen de auto aan te duwen maar dat lukt niet en is verschrikkelijk vermoeiend want het is een zware station met een 1.8 motor.

Ik ga er op uit en loop het tankstation in en doe een beroep op de jongedame achter de kassa die ook niet weet wat nu te doen. Kennen ze hier eenWegenwacht en zo ja hoe heet die dan ? (Later kwam ik er achter dat ze de RAC hebben en iets wat de AA heet, beiden kunnen auto's helpen repareren).

Gelukkig weet ik iemand bereid te vinden die met zijn busje wil helpen. Wij hebben altijd startkabels achterin, dus dat moet lukken. Helaas blijkt het busje de accu niet echt goed bereikbaar te hebben en dat werd dus niets. Dan maar weer terug naar het tankstation. Inmiddels ben ik al aardig verregend en ik baal als een stekker. Wederom een aardige meneer gevonden met dit maal een klein autootje die ons wel wilt helpen. Ik vraag me af of zijn lichte motor/accu onze zwaardere motor kan starten. Ik ga weer achter het stuur en op exacte instructie van Michel start ik de auto. En ja hoor met enige moeite start onze auto ende motor draait weer. Alles staat uit en we bedanken deze meneer hartelijk. We rijden eerst maar vier rondjes parkeerplaats om de accu wat op te laden voordat ik me weer met zweet in mijn handen het linkse verkeer in begeef.

'De motor mag niet afslaan, de motor mag niet afslaan' houd ik mezelf voor. 'Blijven rijden, wat er ook gebeurd en links blijven !' Mijn hersenen werken koortsachtig als ik linksom de eerste rotonde neem. 'RECHTS kijken.. niet links. Het verkeer komt hier van rechts op de rotonde.' Jolan hou je hoofd er bij. De ruitenwissers moeten aan de bak want ze kennen hier geen ZOAB asfalt. Het water op de weg met al het vrachtverkeer (het is vrijdag) spat flink op. De lampen heb ik op dimlicht staan als we richting Londen rijden. Ik weet niet precies hoe hard ik mag. Onze Truus (de vrouwelijke versie van TomTom) geeft haar maximum snelheid in miles aan maar staat qua snelheidsindicatie nog opkm/u en ik heb een kilometer teller inhet dashboarden weet niet precies hoeveel kilometer per uur, 60 mile per uur is. Al gauw zet Michel de Truus snelheidsindicatieom naar miles en ik zie dat ik dan zo'n 100 km/u mag rijden terwijl ik 60 aan hield. Geen wonder dat iedereen me zo zit op te duwen. Ik durf echter niet zo hard met dit links rijden en al dat water op de weg.

Dan gaat de weg over in een tweebaans weg en word ik door vrachtverkeer en alles in gehaald die hier duidelijk geen begrenzers kennen en zich ook niet aan de maximum snelheid houden. Dit is irritant dus ik ga wat harder rijden en durf voorzichtig eens zelf via rechts over links in te halen. Heel voorzichtig geef ik steeds meer gas en dan rijd ik via de M25de drukke rondweg om Londen binnen. Hier is het echt retedruk en de stroken wisselen regelmatig met allerlei afslagen (junctions). Pfff wat ben ik blij met Truus die me telkensfoutloos de juiste rijbaan aan wijst. Gelukkig heeft ze voor de vakantie nog nieuwe kaarten update gehad.Een navigatiesysteem is hier echt wel een 'must'.

We rijden meermaals de files in rond Londen maar dat schijnt normaal te zijn dat ze hier de hele dag stukken file hebben. De kids en ik moeten plassen maar tankstations langs de snelweg zijn hier zeldzaam en al helemaal rond Londen. Ze zitten alleen aan afritten en bij dorpjes. Het heet dan Services en is vaak in combinatie met een restaurant (of Burger King)en klein winkelcentrum. Je kan echter wel bij veel tankstations plassen en het is allemaal gratis. Je hoeft niets te betalen voor de WC in Engeland.

Het betalen is lastig. Ze hebben Britse ponden en geen euro's. Maestro wordt niet overal geaccepteerd en ik ben blij dat ik ook nog een Visa card heb. Vooral bij grote bedragen zoals bij het tanken, eten of boodschappen doen, reuze handig als je niet met enorm veel cash geld wilt rondlopen.

De hele reis is regenachtig. Het miezert met af en toe een flinke bui tussendoor. Het stuk van Harwich naar Burnham on Sea is zo'n 370 kilometer. Met dit weer duurt het langer want we hadden soms slecht zicht en het was best druk op de weg. Onderweg kon je Windsor castle gaan bekijken of het EngelseLegoland maar gezien het slechte weer was dit niet te doen. Ik had graag gelijk langs Stonehenge gegaan maar zie er maar van af. Om daar in de stromende regen te gaan staan, lijkt me enkel iets om verdrietig van te worden.

We rijden gestaag door naar onze eindbestemming en komen daar rond 14 uur aan. Ondanks dat onze caravan eigenlijk pas rond 16 uur beschikbaar zou zijn, is deze toch al klaar. We krijgen vlot de sleutels en al snel zitten we met de kachel aan onszelf op te warmen. Ik stel voor om gelijk boodschapjes te doen want de Lidl zit hier vlakbij en dan kunnen we eten en morgenochtend ontbijten. Dat doen we dus en daarna verkennen we de camping. We lopen even een stukje de boulevard van Burnham af maar die is verlaten en leeg met die miezerige weer. De vloed komt tot aan de zeewering tot over de trapjes.Het strand staat volledig onder water maar bij eb ligt het mijlenver droog met enkele slikmeren (let op drijfzand !).

Het is een mooie camping naast de zee en het dorpje Burnham. Alles is superschoon en ruim van opzet met veel groen. Jammer van de regen maar verder een prima locatie. Er is veel te doen rondom de camping. Animatieteam, gokkasten (zijn ze gek op in Engeland; overal kan je gokken), life optredens, klimwand, speeltuin met springkussen, binnen en buitenzwembad, bar, restaurant, winkeltjes.

's Middags klaart het eindelijk wat op en 's avonds is het droog. Het is echter maar tijdelijk, weten we. Morgen wordt het pas echt erg...

Vertrek van Hoek van Holland naar Harwich

We gaan naar Engeland deze keer. Het stond al lang op mijn wensenlijstje, in het bijzonder vanwege Stonehenge dat ik zo graag eens in het echt wilde zien. Wat ons tegenhield tot nog toe waren het weer en het links rijden.

Het regent heel vaak in Engeland (zo'n 200 dagen per jaar kennen regenbuien). Ook in onze vakantie ontkwamen we niet aan een aantal fikse buien. Het was zelfs op een paar dagen erg slecht weer met 'flooding' en 'landslides' in het deel waar we zaten. Ondanks dat hebben we ook hele mooie dagen gehad of regende het 's nachts en 's ochtends maar was het 's middags en 's avonds droog en vaak zonnig.

Het links rijden was een tweede hindernis die ons lang heeft tegengehouden. Toch is dat enorm meegevallen. Na een dag of drie rijden weet je al niet beter meer en zijn bochten en rotondes een gewoonte geworden. Het is in het begin echt even afkijken en goed opletten waar je naar toe draait en kijkt ! Daarna gaat het vanzelf.

We hadden een reis geboekt van 17 dagen via Pharos reizen van de ANWB en dat is ons prima bevallen. Alles was goed geregeld en het waren prima campings, mooie schone caravans en de Stena line waar we mee vaarden zijn fijne schepen. Ze zijn luxe en het varen is een belevenis op zich. De hutten zijn ruim en met eigen douche/wc met handdoeken en zeep. De schepen zijn voorzien van bars, restaurants, cinema, wifi netwerk, internet pc's, cinema, wisselkantoor en shop.

Wij hadden de nachtboten en dat is een aanrader. Je kan op je reisdag rustig aan doen en hoeft pas aan het begin van de avond er te zijn voor het inchecken. Hier heb je ruim twee uur tijd voor. Het slapen op de boot was relaxed maar ging niet makkelijk. Het deinen, de geluiden, het soms trillen van de boot maakt toch dat je niet echt lekker slaapt. Je moet er ook vroeg uit want rond 7 a 8 uur kom je aan en het verlaten van het schip gaat vlot.

Je hebt dan wel weer de hele dag om rustig naar je bestemming te reizen.