Ik had my fingers crossed dit keer, voor het weer. Op de heenweg had ik al langs Stonehenge gewild maar toen kwam het met bakken uit de hemel dus dan maar op de terugreis een kleine omweg maken en hopen dat het weer dit keer wel goed was.

Gelukkig was dat zo ook al was het weer wat wisselvallig. Toen we in Amesbury aankwamen was het droog en zowaar zonnig ! Voor de laatste maal gebruiken we onze Trust Card en verschaffen we ons langs de rijen vlot toegang. Zo dat scheelde weer een ruim half uur in de rij staan en betaald was het toch al. Handig die kaart, daar hebben we ondanks de kosten, wel veel plezier van gehad. Hij is nog geldig tot/met juli 2013, we kunnen nog terug

de komende maanden. Wellicht een lang weekend London na de spelen ?

Stonehenge lag er prachtig bij. Geweldig wat indrukwekkend is dat toch om het dan eindelijk eens in het echt te zien. Dit stond al lang op mijn verlanglijstje als een van de magische plekken van de planeet om eens te bezoeken. De stenen cirkel van megakeien waarvan men nu nog steeds niet weet hoe men dat gedaan heeft. Een mysterie net als de bouw van de pyramiden.

Ik heb het werkelijk van alle kanten gefotografeerd want je kan er dus helemaal omheen lopen. Dat hebben ze wel goed gedaan. Met een voldaan gevoel rijden we terug de M25 op om Londen heen. Dat gaat weer met de nodige horten en stoten maar dat schijnt normaal te zijn. Ik vraag me af hoe erg het dadelijk is met de Olympische Spelen en ben blij dat we dan al weg zijn.

En dan zijn we Londen voorbij en rijden we een enorme file in. Er is een zwaar ongeluk gebeurd net voor Gloucester en we zitten muur en muurvast. De beide rijbanen zijn afgesloten. We horen op de radio dat er een politie voertuig bij betrokken is en dat er een achtervolging was. Een vrouw die aangereden werd door de verdachte is gelanceerd en is zwaar gewond afgevoerd. Er wordt langdurig onderzoek gedaan en het duurt 2 uur voordat ze 1 rijbaan open zetten. We staan in het totaal 3 uur in de file en schieten niet of nauwelijks op. Dan begint het heel langzaam met horten en stoten weer te rijden. Inmiddels is het flink gaan regenen en het is plakkerig benauwd in de auto.

Gelukkig waren we ruim op tijd vertrokken vanochtend en kunnen we tot kwart voor tien inchecken op de boot. Inmiddels is het al bijna half 8. We zouden eigenlijk rond half vijf arriveren. Met een flinke vertraging komen we aan bij de douane. We mogen door en staan dan nog eens anderhalf uur te wachten tot we de boot op kunnen. Dit keer gaat het niet zo snel als op de heenreis en we hebben best wel heel erg honger als je vanaf 2 uur 's middags niet veel meer gegeten hebt. Gelukkig hadden we drinken en chips nog bij en wat appels maar een avondmaaltijd zou nou wel heel welkom zijn.

We mogen echter de boot nog niet op terwijl het inchecken allang begonnen is. We hebben een dakkoffer en vallen onder de categorie hogere voertuigen en moeten wachtentot een bepaald dek vol is zodat een 'ramp' omhoog kan en wij er onder kunnen parkeren. Pffff... een aantal mensen met gezinnen, net als wij raakt zwaar geirriteerd omdat ze net als ons uren in de file hebben gestaan, honger hebben en kinderen /babys raken dreinerig, moe en hebben eten nodig. Ik spreek een personeelslid aan en leg de situatieuit. Dat we nu echt met onze kinderen aan boord willen want we hadden om half 8 al mogen inchecken maar het is nu bijna 9 uur en we staan nog aan wal.

De man begrijpt ons probleem maar we moeten nog even wachten. Na een kwartier mogenwe dan eindelijk de boot op. Snel gooien we onze spullen in onze hut en spoeden ons naar het restaurant. We eten ons buikje vol, pakken een bak koffie en nestelen ons voor een raam. De boot vaart uit rond half 11. DagHarwich..Michel en ik lopen naar het achterdek en kijken naar de zich verwijderende lichtjes vandehaven.

Het is weer voorbij.. zuchten we.. morgenochtend zijn we weer inNederland en moeten we weer rechts rijden. Dat wordt ook weer even wennen..