We zitten hier aan de Jurassic Coast. Dit deel van de Engelse kust staat bekend voor de verschillende grondlagen die hier te vinden zijn en vooral die lagen die een rijke verzameling aan fossielen herbergt vanuit de prehistorie. We hadden gelezen in de reisbeschrijving dat met name bij het strand van Charmouth richting Lymes Regis er veel fossielen te vinden waren. Echter moet je wel goed op de hoogte zijn van de getijden want vele strandddelen vallen vrij snel onder water bij vloed. Gelukkig wordt er op veel stranden gewaarschuwd en op krijtborden worden de eb en vloed tijden aangegeven zodat je als argeloze toerist niet plotseling wordt overvallen door de vloed en geen kant meer uit kan.

De dag begon met een waterig zonnetje en leek wel goed te worden maar schijn bedriegt. We kwamen in Charmouth aan waar je veel verschillende parkeertarieven hebt en we vonden een wat hoger gelegen parkeerplaats waar je onbeperkt kon parkeren voor 2 pound. Dat scheelde nogal met andere parkeerplaatsen. Het is wel handig om altijd kleingeld bij te hebben want overal is het betaald parkeren behalve bij de Services langs de wegen. Verder elk strand, elke stad heeft parkeertarieven.

We gingen optimistisch het strand op om fossielen te zoeken. Nou zoeken moest je wel ja. Die waren nog zomaar niet te vinden. Je moet er oog voor hebben (wat zoek je ?) en je moet net op een laag kiezels of leisteen of andere modder of krijtlaag stuiten waar ze in zitten. Er waren veel mensen op het strand aan het zoeken. Het was duidelijk een hot item om hier fossielen te zoeken. Met name ammonieten zijn hier veel te vinden.

We hebben een flink stuk gelopen over een kiezel strand richting Lymes Regis. Op een gegeven moment kwamen we aan op een stuk waar minder publiek kwam. We liepen al zeker een half uur te zoeken zonder enig resultaat. De eb was volledig en ik liep een stuk de zee in op donkere leistenen platen en in een keer zag ik ze zitten. Onder het wier stikte het van de ammonietfossielen in de leisteen. Voorzichtig met mijn nagels (we hadden geen hamertje gehuurd) wrikte ik ze uit het zachte leisteen los en stopte ze in mijn handtas. In bedekte gebaren zwaaide ik naar man en kinderen, die mijn hint uiteindelijk begrepen.

Echter de volledig eb was maar kort en de zee kwam alweer op. De leistenen platen spoelden alweer snel onder en we maakten ons letterlijk uit de voeten. Gelukkig had ik flink wat leisteen kunnen verzamelen met fossieldelen er in. Toen kwamen we een grote kei tegen met fossielen resten. Ik zei tegen Michel : jammer dat we geen hamer hebben, dan konden we er stukjes uithalen maar Michel vond het geen probleem om de zware kei in een boodschappen tas terug te sjouwen. Wow.. das mijn vent ! Die kei ligt nu in de tuin te pronken !

Maaike kwam nog vast te zitten in het dikke slik en verloor bijna haar schoen in de dikke modder waarin ze weg zakte. Ze raakte lichtelijk in paniek omdat wij haar door de wind niet hoorde roepen. Ze was telkens weggelopen en ik had er al een paar keer wat van gezegd maar ze wou niet luisteren en ging eigenwijs in de sliklagen lopen. En ja hoor ze zakte 50 cm diep weg. Gelukkig wist ze er met schoenen op eigen kracht uit te komen maar ze had de schrik flink te pakken. Dat kostte wat tranen.

Vervolgens begon het weer te miezeren en flink te waaien. De vloed kwam langzaam al weer op en ik vond met Kars samen nog wat belemnieten tussen de kiezels in een kiezelllaag. Maaike vond later een trilobiet.Uiteindelijk hadden we een mooie verzameling fossielen maar Maaike was supersmerig, haar zwart roze schoenen waren helemaal grijs van de modderen Kars was ook niet echt schoon meer te noemen.

Terug op de camping de beide kinderen schone kleren en schoenen laten aantrekken. Daarna zijn we nog naar Portland Isle gereden maar helaas konden we er niet zoveel van zien want wederom trok de mist erg open was het weer flink aan het betrekken. Portland isle zelf wel gezien maar de prachtige uitzichten over de baai en Weymouth niet kunnen bekijkenvanwege de dikke laaghangende bewolking. Dat was wel jammer.

Dan toch maar weer terug naar de camping gereden. Daarben ik nog een uur bezig geweest om de slik uit de schoenen en broeken te spoelen in de caravan. Die hebben twee dagen liggen drogen.