Vandaag staan Glendurgan Gardens op het programma. In Engeland heb je ontzettend veel mansions, estates, castles en gardens. Engelsen zijn net als ik, dol op tuinieren. Ze leggen enorme parken en tuinen aan voor zichzelf en/of voor het publiek.De tuinen zijn soms al eeuwen oud, zoals deze. Ooit eens in de 18de eeuw aangelegd als familiebezit en later door de National Trust (waar we dus een lidmaatschap van hadden genomen) overgenomen toen het te kostbaar werd voor zo'n familie om zelf te onderhouden of omdat de familie er geen liefhebberij meer in had en graag geld wilde zien.

De Glendurgan Gardens zijn erg mooi. Er is veel afwisseling in wat je ziet. Zo zijn er prachtige bloemperken, exotische maar ook inheemse planten. Een enorme variëteit aan boomsoorten en waterpartijen. Thematuindelen waaronder een groot doolhof waain de kinderen (en ook volwassenen) het heel leuk vinden om doorheen te lopen/rennen en weer uit te komen.

In het natte en zomerse Engeland waar het nu relatief koel is, bloeit nu erg veel. De kleuren van de diverse bloemen en planten zijn schitterend. Ik geniet hier zichtbaar van, ondanks de sterke afdaling naar het lager gelegen dorpje met baai.

Dat is wel een aardig verrassing. Je kan na een scherpe daling even rustig zitten aan het strandje, bij het kleine dorpje van een huis of 10 en een telefooncel. Het heeft een groot kiezelstrand waar de kinderen graag met steentjes over het water leerden scheren. Een klein stroompje komt uit op zee en maakt het allemaal speels. In de baai ligt een haventje en grote rotsblokken hier en daar.

Wederom jammer dat het weer zo bewolkt is vandaag maar met zon moet hier het hier een klein paradijsje zijn. Het dorpje, de huisjes waren voorheen in bezit van vissers, die visten op krab en vis. Later heeft de familie van de tuinen er een schooltje neer gezet voor de kinderen van het dorpje. De eigenaresse was tevens onderwijzeres en vond het leuk om onderwijs te geven aan de kinderen van het dorp en haar eigen kinderen.

Nu zijn de huisjes en het schooltje in het bezit van de Trust en zijn het vakantiewoningen waar je kan logeren. We gaan wederom de steile weg omhoog. In Engeland moet je wel conditie hebben want het gaat omhoog en omlaag. Het lijkt hier veel op de Belgische Ardennen en Noord Frankrijk. We komen weer langs de meest mooie plekjes in deze gigantische tuin. De bamboe brug met poes. De zweefmolen die er ook voor kinderen is weggezet.

En enigszins uithijgend komen we weer helemaal terug naar boven. Binnen uurtje rijden we weer terug naar de camping. Gelukkig houdt de auto het ! Ik maakte me toch wel wat zorgen daarover. Hier en daar een piep maar verder niet. We kijken het maar even aan.