Vandaag is weer een reisdag. Het weer is redelijk goed. Het is wat bewolkt en frisjes maar wel de hele dag droog gelukkig.We dienen vandaag door te reizen naar onze tweede bestemming in Perranporth. Het tweede verblijfadres is Perran Sands Haven camping. (zie links hiernaast voor meer informatie.)

We besluiten de toeristische route te nemen langs de kust met een tussenstop bij Dunster. Daar ligt volgens de informatie die we hebben een prachtig kasteel wat je kan bezoeken, met een deels nog middeleeuws dorpje erbij. Aangezien het ruim 250 km reizen is vandaag en we tijd genoeg hebben om dit te doen, lijkt het ons leuk om een stop te maken en daarna via het National Park van Exmoor de toeristische route te pakken i.p.v. de snelweg (waarom zou je haasten als er zoveel moois te zien is ?)

Zo gezegd zo gedaan en we zijn al vlot bij Dunster om het kasteel te bezoeken. We besluiten om lid te worden voor een jaar van de National Trust (familielidmaatschap). Op die manier kunnen we nog meer dingen verder kosteloos bezoeken omdat het lidmaatschap als een soort van abonnement werkt en je verder vrij toegang hebt tot allerlei gebouwen, tuinen, monumenten, natuurgebiedenen vrij parkeren op diverse toeristische plaatsen. Het kost wel wat maar daarna levert het je wel op als je veel dingen bezoekt zoals wij graag doen. Stonehenge zit er ook bij.

Het kasteel ligt op een heuveltop en dat is gelijk weer even flink stappen. Het is een prachtig gerestaureerd kasteel met een enorm landgoed er om heen. Het heeft aan de voet nog middeleeuwse huisjes en ligt pal aan het dorpje Dunster. Ik maak veel foto's van het interieur want hier mag dat. Vaak mag dit niet omdat meubels en kunststukken van particulieren zijn en die willen niet dat het gefotografeerd wordt.

Het verbaast me dat in elke kamer een supoost staat. Allemaal oudere mensen die je graag iets uitleggen over de kamer en tegelijkertijd alles een beetje in de gaten houden. Ik vraag me af of ze dit vrijwillig doen of dat ze er voor betaald krijgen. De werkeloosheid in Engeland is groot, weet ik.

Ik maak een foto van een trappenhuis en die geeft een vreemde overbelichte plek.Het lijkt op een raammeer maar ik vind het een hele rare overbelichting zo in het trappenhuis. Ik had de flitser uitgezet want ik mocht niet met flitser fotograferen. Dus die is het niet. Later lees ik dat er in Dunster Castle regelmatig geestverschijningen worden waargenomen. Ik vraag me af wat die witte vlek is op mijn trapfoto hahaha

Het kasteel en de tuinen er om heen zijn leuk om te verkennen. Je kan dit op eigen gelegenheid doen en op eigen tempo. Er is veel te zien en te beleven. De kinderen kregen een puzzeltocht mee die met name Kars vol overgave heeft zitten maken.

We hebben gelijk een bezoek gebracht aan het dorpje. Daar hebben we een echte Engelse lunch genuttigd. Dat was heerlijk. Met gevulde buikjes slenteren we nog wat door het dorpje heen.

We snuffelen wat door de souvenirsshops voordat we terug naar de auto gaan om onze reis te vervolgen.

Helaas stelde Michel, onze Truus niet helemaal goed in en hebben we een flinke omweg gemaakt door Exmoor National Park. Leuk natuurlijk om al die dorpjes en bossen te zien maar het heeft onze reis aanzienlijk vertraagd.

De auto begint ook wat akelig te piepen af en toe vanwege het vele bochtenwerk. De homokineet van het rechter voorwiel is niet helemaal goed maar de garage zei dat ie nog best even door kon. Ik vertrouw het niet helemaal want ik hoor telkens een rare piep. De auto is zwaar beladen en moet flink aan de bak met die heuvels en de vele bochten. Hellingen van 17 en 12% komen regelmatig voor. De motor doet het prima maar ik ben toch heel opgelucht als we uiteindelijk rond half zes 's avonds in Perran Sands aankomen.. Nu maar hopen dat de auto het goed blijft doen !